Op Curaçao zijn prachtige foto’s te maken, daar schreef ik in een ander artikel al over, daar zie je ook een aantal van de mooie foto’s die we daar gemaakt hebben. Maar Curaçao heeft ook een andere kant, een iets minder mooie kant… Die kant zie je als je (soms letterlijk) áchter de mooie hotels en witte stranden kijkt. En daar wilde ik deze keer iets meer aandacht aan geven.
“Tene Korsou limpi.” Dit bord kwamen we op meerdere plekken tegen. Natuurlijk ga je dan opzoeken wat het betekent: “Hou Curaçao schoon.” Het blijkt een initiatief te zijn van Alex Roose, die zich al jaren ergert aan alle afval dat op Curaçao rondslingert. Hij heeft samen met de leerlingen van groep 8 van een basisschool ook een straat ‘geadopteerd’, die ze de ‘Kaya Tene Kòrsou Limpi’ (‘Hou Curaçao schoon straat’) genoemd hebben. Langs deze weg hebben ze in meerdere talen borden gezet die de voorbijgangers erop wijzen dat ze hun afval mee moeten nemen en niet zomaar ergens moeten storten.
Je kunt hier lezen wat hij er zelf over schrijft: Tene Kòrsou Limpi (antilliaansdagblad.com)
Helaas heeft het (nog?) niet veel effect. Langs alle wegen zie je wel afval (blikjes, plastic) liggen en soms zelfs hele vuilniszakken!
Deze illegale vuilstort is natuurlijk enorm onhygiënisch en is niet alleen een bedreiging voor de dieren, maar ook voor de mensen. Het werkt verspreiding van ziektes als Chikungunya (een infectieziekte veroorzaakt door een virus dat wordt verspreid door een mug) in de hand. En inmiddels weten we allemaal hoe vernietigend virussen kunnen zijn…
En ook het toerisme loopt gevaar als Curaçao bekend komt te staan als “de grootste vuilnisbelt van de Caraïben”
De samenwerking van Alex met de basisschoolleerlingen is in 2015 gestart, maar het feit dat er nu nog een petitie (Petition · Yuda tene Kòrsou limpi – Help Curaçao schoon houden. · Change.org) getekend kan worden, toont wel aan dat het nog steeds niet echt schoon is op Curaçao.
Een stukje uit ons vakantie verslag:
We komen bij een prachtig strand, waar vroeger een mooi resort stond. Helaas is het rond 2009 failliet gegaan en daarna helemaal geplunderd en vervallen. Het is nu een echte ‘ghost town’ geworden. We proberen een paar foto’s te maken die het verval weergeven, maar dat valt niet mee; we moeten nog wat oefenen op ‘Urbex’ fotografie.
De locatie waar dit resort stond is echt prachtig. Als in Nederland zo’n stuk grond vrij zou komen, dan zouden er al 10 projectontwikkelaars klaarstaan om de grond te kopen zelfs vóórdat de vorige eigenaar de sleutel voor de laatste keer omgedraaid heeft. Maar hier in Curaçao niet; de gebouwen staan leeg, geleidelijk aan wordt alles van waarde gestript en uiteindelijk wordt het als vuilnisbelt gebruikt. Terwijl je er zo’n mooi uitzicht hebt!
Het lijkt wel of Curaçaoënaren niet zien hoe mooi hun eiland is…
Ook in de stad zien we zo nu en dan bouwvallen staan die in Nederland onmiddellijk opgeruimd zouden worden. Soms zelfs naast andere prachtige en wél goed onderhouden huizen. We bléven ons erover verbazen.
Maar ook op andere gebieden lijkt het net of de mensen van Curaçao niet beseffen hoe mooi hun eiland zou kunnen zijn en maken ze (in onze ogen) vreemde keuzes. Zo kwamen we in de omgeving van het Spaanse Water het volgende tegen:
De hoeveelheid afval die ook hier gedumpt wordt is vreselijk om te zien. We drinken hier iets bij een strandtentje, met uitzicht op de spelende kinderen en op de achtergrond een groot boorplatform en een ruïne van een oud fort. Het zijn rare combinaties…
Een ander minder mooi punt van Curaçao, dat ik toch even wil noemen, is de criminaliteit. Op het vliegveld werden we al door een aardige mevrouw gewaarschuwd voor de straatovervallen en dat we zeker niet in het donker door de stad moesten gaan dwalen. Ook de eigenaar van één van de ‘lodges’ waar we overnachten waarschuwt ons dat we voorzichtig moeten zijn.
De eigenaar ziet ons aankomen met de camera’s en vraagt waar we naar toe gegaan zijn. Als we vertellen dat we naar de zoutpannen zijn gegaan, kijkt hij wat bedenkelijk. Hij waarschuwt ons dat maar niet meer te doen met zulke duidelijk dure apparatuur. Het schijnt nogal eens te gebeuren dat mensen daar overvallen worden.
Ondanks dat we dus meerdere keren gewaarschuwd werden om vooral voorzichtig te zijn hebben we gelukkig zelf geen vervelende ervaringen op dit gebied gehad. Maar een gewaarschuwd mens telt voor twee dus wellicht heeft dat geholpen. 😉
Nu moet je ook weer niet alles wat je tegenkomt voor rotzooi of afval aanzien. De eerste keer dat we dit zagen dachten we ook dat iemand zijn oude stoelen had gedumpt. Maar nee, dit bleek de bushalte te zijn 😀 .
Als je dit ziet snap je wel dat de meeste mensen hier in de auto stappen!
Kortom: Curaçao is een prachtig land met ondanks alle zonneschijn hier en daar toch een schaduwrandje…
Maar laat je dat er vooral niet van weerhouden het eens te bezoeken. De kans dat wij Curaçao nog een keer aandoen is zeker groot! (Of Aruba… of Bonaire… we dromen nog even verder…)